
Αγαπημένοι γνωστοί μου και άγνωστοι,
Βάλλω κατά πάντων εκείνων που βάζουν τη ζωή μας σε εφεδρεία, τα όνειρά μας σε εφεδρεία, τα όνειρα των αγαπημένων μας σε εφεδρεία, την περηφάνια της χώρας μας σε εφεδρεία.
Το μυαλό μου αντιστέκεται, η ζωή μου, κι αυτή, συνεχίζει να αντιστέκεται.
Να κρατηθούμε από ό,τι μπορούμε. Από ό,τι αγαπάμε. Να κρατηθούμε, ακουμπώντας ο ένας στον άλλον. Να αντέξουμε.
"Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί" φίλοι μου, αλλά μήπως τόσους εχθρούς δε νίκησε τούτη εδώ η χώρα; Κι αν όπως κι εγώ, νιώθετε πώς διαλύονται όλα γύρω μας, υπάρχει κάτι που δεν θα αφήσουμε ποτέ να μας το πάρουν: την αξιοπρέπειά μας.
Και πάντα θα παραμένουμε "Ωραίοι σαν Έλληνες" σε αιώνιο πείσμα όλων αυτών που φθόνησαν, όσο τίποτα, ακριβώς αυτό.
Μην μασάτε!
kali arxi!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό ξεκίνημα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆργησα (ως βραδύπους), αλλά τα κατάφερα. Καλή αρχή, οι βραδύποδες (όχι βραδύνοες)είναι κοντά σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒραδυποδάκι μου, περίμενα αρκετά αλλά αρκεί που ήρθες!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗρθα κι εγώ!
ΑπάντησηΔιαγραφή